آيا دنداني كه در حال درمان بيش از حد سوراخ شده و اصطلاحا ته آن سوراخ و به لثه رسيده است بايد حتما كشيده شود و يا قابل درمان است.
با سلام. این مشکل تحت عنوان پرفوراسیون شناخته می شود و بسته به وضعیت انساج نگه دارنده دندان- نوع دندان - وضعیت کلی دندان و همچین محل پرفوره (سوراخ) پروگنوز(شانس بهبودی) آن متتفاوت است.
به طور کلی هرچه سوراخ بزرگتر باشد شانس کمتری برای نگه داری دندان وجوددارد. همچنین اگر سوراخ در محل انشعاب ریشه های دندان های آسیاو یا نزدیک به آن باشد (فورکا) شانس کمی برای نگه داری دندان وجود دارد. اگر سوراخ در سمت کناری دندان ایجاد شده باشد و در اسرع وقت ترمیم گردد شانس مناسبی برای بهبودی آن وجود دارد. به جهت در صورتیکه مدت زمان زیادی از این اتفاق سپری گردد و دندان ترمیم دائم نشود مطمئنا به علت آسیب انساج لثه ای شانس زیادی برای نگه داری آن وجود دارد.
اگر محل پرف به سمت دیواره های دندان بوده و محل آن زیاد عمیق نباشد می توان با افزایش طول تاج و روکش دندان را با درصد موفقیت خوبی نگه داشت.
مشکل پرفوره از مشکلات رایج دندانپزشکان است که ترس از وقوع یا وقوع آن استرس زیادی به دندانپزشک وارد می کند.
اعتراف - خود بنده هم تا کنون در حین درمان ریشه چند باری مرتکب آن شده ام که در یکی-دو مورد منجر به کشیدن دندان بیمار گردید.
چهارشنبه، شهریور ۰۴، ۱۳۸۳
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)